Reizen van Jos
1e Reisverslag
Ayahuasca, het Sjamanenbrouwsel, Moeder natuur ’s vagevuur, heilige geesten medicijn. Mama ayahuasca redde mijn leven! Ayahuasca heeft geen beter man van mij gemaakt, maar me gereinigd van karmische zonden en pijnen en ervoor gezorgd dat ik een beter man wil zijn.
Wat ayahuasca voor mij gedaan heeft, is me diepgaande inzichten gegeven en lessen om mee aan de slag te gaan, en tegelijkertijd mijn ziel schoon geschrobd van karmische pijnen. Het heeft me doen realiseren dat we een intrinsiek deel van de natuur zijn dat niet genegeerd moet worden. Zij heeft me mijn leven teruggegeven en mijn verbintenis met alles in de natuur. En ik ben zo dankbaar voor beide ervaringen. Ayahuasca heeft me mijn verdriet leren afschudden, evenals mijn programmering, mijn stenen muren van zelfbescherming en alles dat mijn ego geconstrueerd had uit zelfbescherming en zelfbehoud.
Het heeft me doen inzien dat mijn extreem hoge sensitiviteit een absolute gave en gift is, gekregen met een doel, en dat het geen vloek is die ik moet dragen. Alle lagen van egocentriciteit en toneelspel, afschuddend, was het afzetten van mijn masker het moeilijkste en pijnlijkste wat ik moest doen, maar man, wat was dat het waard.
Ik voel me als een nieuw mens en ik heb dit ongelooflijk diepgaande gevoel van vrijheid en intentie gekregen. Ik moet mijn snelle vermogens, mijn heldervoelendheid, helderziendheid en helderhorendheid inzetten voor het grotere goed van de mensheid in plaats van het voor mezelf te houden en te onderdrukken.
De 1e ayahuasca ervaring, begin dit jaar was een diepgaande adembenemend inzichtelijke en life - changing gebeurtenis. Het heeft me een kijkje gegeven onder de sluiers van tijd en ruimte en me verbonden met een andere dimensie of aspect van natuur, namelijk synchroniciteit (Toeval bestaat niet en alles gebeurt met een reden).
Alles wat ik dacht, wist en voelde over het veld. tijd en ruimte, reïncarnatie en causaliteit plotseling voor me aan waarheid bevestigd. Ook het afschudden van een hoop emotionele bagage en negatieve energie zorgde ervoor dat er een last van mijn schouders viel, zodat ik weer vrij kan leven, vrij van diepe lagen van trauma, programmering en egocentrisch gedrag.
De volgende ceremonie een tijd later, met een andere groep is door gegaan met het afschudden van negatieve energie en heeft me het diepgaande inzicht gegeven dat mijn gave bedoeld is voor het grotere goed, een hoger doel, om anderen te helpen het leven te ervaren in zijn diepste vormen en ze te helpen realiseren wat hun zielendoel op aarde is.
De boodschap die ik kreeg is om mezelf voor te bereiden op een taak (eigenlijk om me eraan te herinneren dat ik deze taak als zielendoel zelf uitgekozen had) die het meeste van dit leven aan tijd in beslag zal nemen. En mijn gekozen pad is een gouden pad dat ik bewandel of bevlieg op vleugels van licht. Mijn zielendoel is sjamanisme en die taak mag ik invullen op elke manier die ik goed acht.
Over het algemeen hebben deze twee sessies me laten realiseren dat ik mijn spel moet opschonen en verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn leven, omdat het universum achter me staat. Ik ben begonnen met het schoonmaken en herinrichten van mijn huis en mijn leven, lezen, studeren, oude patronen loslaten en letterlijk en figuurlijk opruimen, afstand nemen van datgene dat zijn doel gediend heeft.
Een ander aspect is dat ik meer naar mijn innerlijke stem moet luisteren, ofwel naar mijn intuïtie en dat ik het rationele en logische denken ondergeschikt moet maken aan het intuïtieve voelen, het weten, horen en zien. Me de hele tijd realiserend dat met help van synchroniciteit, alles gebeurt volgens een hogere orde, of geregeld is volgens een hoger plan. We zijn vrij te kiezen zolang onze keuzen meegaan met de stroom van energie.
Mama ayahuasca heeft me min of meer gezegd om mee te gaan met de stroom, (go with the flow: energy flows where attention goes, ofwel datgene gedachten naar uit gaan manifesteert zich,) en dat wij de universele scheppers van ons eigen leven zijn.
Dus ik heb bijna alle lagen van stoerheid en egocentrisch handelen afgeschud, niet langer wil ik deel uitmaken van een koude wereld vervuld van hebzucht, angst, wanhoop, verdriet of woede. Ik heb niet langer de behoefte om me anders voor te doen dan dat ik ben. En dat is… mezelf.
Dankjewel mama ayahuasca voor al deze inzichten en de hulp, voor alle mooie mensen en zielen die je me in mijn leven gebracht hebt sindsdien. Dankjewel mama ayahuasca voor de nieuwe vrienden en mede ayahuasca reizigers. Dankjewel mama ayahuasca dat me in staat stelt eindelijk mijn leven te durven leven. Dankjewel mama ayahuasca, ik hoop je snel weer te mogen ontmoeten, en ja, ik breng een hechte vriend(in) mee.
Alsjeblieft, alsjeblieft, geef deze vriend(in) je roep en een herinnering om mij aan de zijde te hebben, Ik ben klaar voor mijn taak.
2e Reisverslag
Maestro, the show is yours... een Ayahuasca sessie op Sjamanistische Wijze, met invloeden van het Nepalees Sjamanisme met een stabiele groep van een aantal (zeer) ervaren reizigers en twee personen nieuw op te gebied van ayahuasca.
Na op deze druilerige herfstdag aangekomen te zijn in Rucphen volgde de kennismaking onder het genot van een kop rooibosthee in de warme ceremonie ruimte onder gedempt licht. Met zijn allen in een sharing cirkel en rondom het tafeltje met kaarsen en orakelkaarten die de intentie moeten zetten voor je persoonlijke reis. Omdat bert besloten had om geen extra groepsoefeningen te doen was de sfeer extra los en met een vleug van verwachting.
Na een pauze werden we verrast door een drummeditatie van een nepalese sjamanisme groep, zij gingen een kwartier voor ons aan de gang met een drum meditatie die bij een aantal van ons al wat losmaakte. Zelf kreeg ik visioenen van een afrikaanse medicijn man in verentooien die in zijn verschijning snel van vertoning wisselde, afgewisseld met een Romeinse soldaat en een schotse Highlander in vol ornaat, daarna vloog deze medicijnman weg op de rug van een grote libelle. vervolgens walvissen gezien en hun gezang. Als laatste vlak voordat de drumsessie stopte kreeg ik een handvol witte brokjes te zien waarvan ik meteen wist dat het zoutkristallen waren. Het drummen stopt. De drummers worden hartelijk bedankt als een aantal van ons wat groggy wakker worden met het idee dat vijftien minuten ongeveer vijf minuten waren.
Daarna wordt het tijd om de ligplaatsen in gereedheid te brengen voor de reis. Iedereen gaat zijn spullen halen en kleed zich om voor de nacht. De Ceremonie begint en met alle respect wordt eerst de MAO-remmer uitgedeeld. Maneesha zet de intentie voor ceremonie en persoonlijk zetten we de intentie voor reis.
Mijn intentie:
Mijn intuïtie en gaven versterken opdat ik anderen mag helpen. Mijn onopgeloste trauma's die me overschaduwen verwerken. Antwoord krijgen op diverse onbewuste vraagstukken en inzicht verkrijgen. Het verder verdiepen in informatie tussen lichaam en geest, ziel, organen, chakra's en aura's.
Het licht is goed gedimd dus de kleur van het drankje laat zich enigszins raden maar uit ervaring weet ik dat het ongeveer tussen koffiebruin en sterke thee in zit. Met de intentie gezet vanuit het hart drink ik het glaasje leeg in één ferme teug, omdat de smaak van dit heilige medicijn m.i. gruwelijke bitter is. iets in de vorm van pure bittere chocolade in te sterke thee gefilterd door aarde. Mijn maag draait zich om en ik moet keihard werken om het 'spul' binnen te houden maar het gaat goed.
We gaan achterover liggen en de tijd verstrijkt, vijftien minuten met de mao-remmer om je maag voor te bereiden op de eigenlijke Ayahuasca. Vervolgens wordt onder zacht gefluister de oefening herhaald met de eigenlijke Ayahuasca, een helend heilig planten medicijn met de kleur van sterke rooibosthee, maar minstens zo bitter als t vorige glaasje.
Ik ga achterover liggen, mijn plek centraal tussen de twee deelnemers die voor het eerst reizen. De muziek gaat wat harder en het licht verder gedimd (rood). Terwijl om me heen mensen wegraken, blijf ik zeker een uur in mijn slaapzak liggen, warm, comfortabel, maar nog steeds niks. Ik besluit naar het toilet te gaan en daarna rustig af te wachten. Ongeveer tien minuten later gebeurt wat, ik begin wat te woelen, krijg een zoem toon in mijn oren die ik kan beschrijven als de oertoon of achtergrond ruis van het universum, de muziek lijkt ondertussen kleurrijke slingers en tentakels van energie in mijn brein te brengen, het medicijn werkt.
De Reis:
Opeens bevind ik mij in het Bar-Do...de tussenwereld, aan de andere kant van het goedijn van menselijke perceptie. mijn ziel wordt geïsoleerd uit mijn lichaam en er wordt een 1 op 1 verbinding gemaakt. Allereerste begint mijn lichaam te tintelen alsof ik in een spirituele mri scan terecht kom. Wat ik te horen krijg is dat ik mijn excuses moet aanbieden aan mijn maag en lijf voor het feit dat ik mezelf af en toe negeer en niet luister als mijn lijf of maag protesteert.
Daarna wordt mijn brein uitgeplozen. Contact gemaakt met vergeten herinneringen en meegenomen (overgeërfde) geïncarneerde trauma's. ik mag trauma's verwerken die ik geërfd heb en die mij mede gevormd hebben maar die niet van mij zijn. ik heb het zwaar. op dat moment komt Bert bij me zitten en ik vraag om een knuffel, iets wat ik in de vorige sessies geleerd heb: "durf te vragen" de knuffel doet me goed en ik krijg het advies om het overgeërfde trauma terug te geven aan de gene van wie het afkomstig is, (een van mijn ouders).
Vervolgens word ik gewezen op een fenomeen met mij ogen, het verwerken van operatie trauma's uit het verleden, blauwe ogen die blauwer zouden moeten worden en een stuk zelfacceptatie. Ik krijg het gevoel dat er aan mijn pijnappelklier, mijn derde oog gesleuteld wordt, alsof iemand bezig is met een breekijzer om het te openen, dan zie ik het open gaan.
Kortstondig kom ik even terug op aarde en kijk in het rond, mijn maag draait maar ik druk het gevoel af, ik kijk naar het kots bakje naast mijn matras en draai het pontificaal om, met de bodem, omhoog: "Nee jos, die heb je vandaag niet nodig. Ondertussen krijg ik een beetje het gevoel gesandwiched te worden door de energie van mijn naaste reizigers, t voelt niet heel prettig en ietwat lacherig druk ik de energie terug naar henzelf.
Het stuk dat volgt gaat over incarnatie en de cellulaire geheugen, het verbinden van lichaam, ziel en geest. Diverse woordeloze inzichten en beelden worden me getoond over het lichaam. Een half uurtje later bevind ik met in het Bar-Do deel dat met liefde te maken heeft en ik krijg antwoorden op mijn vraagstukken en ik krijg visioenen van een mogelijke toekomst, iets met relatie, gezin, liefde, vertrouwen en geborgenheid en vooral vrijelijke intense liefde. De Ayahuasca zwakt iets af, ik ben over het zwaarste punt heen en ik merk dat ik wat vaker wakker wordt, om me heen kijkend, dan merk ik dat ik naar het toilet moet en sta op, ik loop enigszins wankel zelf naar buiten, ga naar het toilet, merk dat ik weer wankel wordt en ga snel naar binnen.
Deel 2:
Snel ga ik liggen en rits mezelf in mijn slaapzak en zak ik weer weg. Wanneer dit gedaan is wordt er iets in mijn brein aan het licht gebracht waarvan ik absoluut niet weet wat ik ermee moet of hoe het verwoord moet worden, en het enigste dat ik voorbij zie komen zijn wolken gele dikstroperige energie? Gloop, stroop, de woorden mayonaise en chocolade schieten me te binnen en ik moet hard lachen, ik zit in een loop (herhalingslus) en alles wat ik kan is worden uitbraken, op zijn Limburgs, Majjenaise-sjokkelaat.
Op dat moment komt Maneesha bij me en ze bukt zich over me, ik ga rechtop zitten en braak uit: mayonaise chocolade... Het antwoordt wat ik krijg met een verbaasde blik is: "oh?? Lekker?!?! Ik schiet in de lach en lach mezelf helemaal de krikkemik. Daarna zak ik weer weg, ik zie mezelf de gele energie in porties verdelen en iedereen in de zaal krijgt wat van me, ik deel uit? Vervolgens een zelfstrijd over de mayonaise chocolade energie en iets met pudding, ik zie een donkere chocolade energie verschijnen en ik roep verward uit: zak toch allemaal in de pudding, zak toch allemaal in de drek, "pudding" roep ik uit, en ik merk dat mijn buurvrouw het oppikt en lacht.
Hierna kom ik weer terug bij de mayonaise chocolade en zie tot mijn grote verassing, mijn pa voor me die bezig is met chocoladevla met slagroom, zoals alleen hij dat kan. Maar voor mij staat een grote kom mayonaise chocolade vla met witte slagroom met regenboogkleuren en roze discodip, wat moet ik hier in hemelsnaam mee? Mijn maag draait zich weer om als ik een wolk van zwarte energie uitgeeuw. Ik pak mijn kots bakje maar in plaat van te kotsen knuffel ik deze plastic bak en leg m weer weg.
Het volgende half uur blijf ik wild woelend en stuntelend met mijn slaapzak spelen met die plastic bak, denkende dat het een hoge hoed is, en al spelend, knuffelend, terwijl ik denk: "ik heb hem niet nodig maar het is fijn dat hij er is. Overeind schietend pak ik die bak en zet m op mijn hoofd, en ik doe alsof ik heel beleefd, mijn hoed afneem voor passerende voorbijgangers. WAAR komt DIT vandaan?
De reis gaat terug naar mijn lichaam als onderwerp, wat betreft zelfacceptatie over lichaamsbouw en uiterlijk, Als ik de vraag stel waarom ik in mijn haast twee en dertig jaar nog nooit iets gebroken heb en waarom ik zo fors gebouwd ben krijg ik als antwoord dat ik letterlijk gevormd ben door de som van energieën en trauma's opgeslagen in mijn cellulaire geheugen, stevig gebouwd om MEZELF te kunnen verdedigen en als hoog sensitief persoon de last van de wereld te moeten dragen, als een soort atlas. Het hoeft niet, maar ik doe het, omdat ik het aankan. Tegelijkertijd krijg ik te horen dat er door mijn spirituele zuivering vanuit de andere dimensie gezorgd wordt dat ik mijn trauma's niet zal doorgeven in mijn bloedlijn omdat t niet meer hoeft, het dient geen doel meer. Met tegelijkertijd het advies om toch goed ofwel beter voor mijn lichaam te zorgen.
Na dit laatste stuk komt de Ayahuasca met een soort van rituele terugtrekking, het meeste werk is verzet en haar energie tentakels trekken zich terug uit mijn lijf, langzaam land, mijn ziel terug in mijn lichaam en ik begin wakker te worden. Ik merk dat ik nog wat groggy ben als ik mezelf uit mijn slaapzak rits en mijn sweater en bril zoek, terwijl ik wat wankel naar buiten loop geef ik Bert die vanuit t midden van van de ruimte overzicht houd een dikke duim omhoog.
Buiten tref ik een paar die ook al wakker zijn, en we vertellen wat anekdotes over de reis en verwonderen ons over de soms opentrekkende sterrenhemel die een glimp geeft van onze hemellichamen. Bert vraagt me van alles en ik praat over het oplossen van mijn schuldgevoel jegens familie, blijdschap over incarnatie vs. verdriet over een eindigend leven. Het advies dat ik meekrijg is om onder invloed van Ayahuasca die nog in mijn lijf zit even goed korte metten te maken met een vals cadeau van gevoelens die mij onverdiend toebedeeld zijn, mededoor de programmering vanuit mijn opvoeding, westerse maatschappij en christelijke invloed.
De rest van de nacht gaan we naar binnen en wordt er van alles gepraat terwijl ik spontaan een relapse krijg, wegzak en deel drie zichzelf met horten en stoten aandient, met een lichte herhaling van de voorgaande inzichten. Uiteindelijk wordt het licht gedimd op kaarsen na die aanblijven en ik kom in een woelige slaap terecht.
De zondag ochtend word ik wakker terwijl het daglicht door de gordijnen piept. Moe maar voldaan sta ik op en voeg me bij de anderen waarna er weer onderling lol gemaakt wordt en anekdotes verteld. De rest van de ochtend bestaat uit het opruimen van de ceremonieruimte, klaarzetten van de stoelen voor een sharing cirkel en vervolgens een gezamenlijk ontbijt met soep, broodjes, geitenkaas, honing, eieren en thee.
Na het ontbijt wordt er gezamenlijk afgeruimd en gaan we terug naar de ceremonieruimte voor een sharing en oefening. Een elk krijgt de beurt om met de talking stick zijn verhaal te doen. Na de sharing komt de oefening, in een kring en energie doorgeven, ontzettend krachtig en met veel liefde.
Vervolgens komt er een einde aan een lange nacht en ochtend en nemen we allemaal afscheid, iedereen verdwijnt langzaam uit de poort naar alle hoeken van Nederland en België.
Ontzettend dankbaar voor deze rustige stabiele, krachtige, liefdevolle sessie,
Bert en Maneesha, medereizigers en de drumgroep natuurlijk, Allen bedankt voor een supersessie, AHOO!